فرزندم

چه لذت بخش بود فشردن آن کودک بر سینه ام.

نابود می کند تمام نا انمی های جهان را.

صدای طپش قلب کوچکش به من آرامش می بخشد.

 دیدن لبخند شیرینش خود خود خوشبختی ست.

 نوازش پوست لطیف و نرم او چنان است که انگار بر روی ابر ها دست می کشم.

 عطر کودکانه اش به تازگی بوی بهار است در اول فروردین ماه.

 معصومیت نگاه  او اشکم را در می آورد!

 وقتی به خواب می رود تنفس آرام و منظم او، به خلسه ام  فرو می برد.

چند باری شده که درعالم خواب، کودکی مرا بغل کرده باشد. صبح که بیدار شده ام جای او در میان بازوانم خالی بود.

 حس غریبی ست....

 چقدر دلم آرامش می خواهد. روح خسته ام تولدی دیگر می خواهد برای تازه شدن.

 کودکم را به من بازگردانید.

 کودکی ام را به من بازگردانید.